Δευτέρα 26 Ιουνίου 2017

Η κυρά Καλή, η κυρά Κακή και οι 12 μήνες


  Ειναι φορές που θέλω να κλάψω. Εκείνες τις φορές που με πιάνω να κάνω κακές σκέψεις. Έχει τύχει να με τυφλωσουν, να νιωθω πως μου φταίνε οι άλλοι, να τους μισώ, να τους ζηλεύω... 
   Και ξαφνικά ξυπνάω σαν σε όνειρο και τσουπ τρυπώνουν στο μυαλό μου οι στίχοι του ποιητή "Ενα στιλέτο έχω μικρό στην ζώνη μου σφιγμένο, που η ιδιοτροπία μ' έκανε και το 'κανα δικό μου. Μα αφού κανέναν δεν μισώ στον κόσμο να σκοτώσω, φοβάμαι μην καμία φορά το στρέψω στον εαυτό μου"... Και αρχίζω και ψάχνω απεγνωσμένα κάποιον να μισώ... Δεν μπορεί, κάποιος θα υπάρχει... Πάντα συγχωρώ ή απλά προσπερνω... "Το καλό πάντα νικάει" σκέφτομαι και σφίγγω το "στιλέτο" μου στο χέρι...
    Η αιώνια μάχη του καλού με το κακό. Μία μάχη που υπάρχει παντού και κυρίως μέσα σε κάθε άνθρωπο. Κάθε άνθρωπος, όμως, έχει κάτι καλό να προσφέρει. Αυτή η εσωτερική σύγκρουση για το σωστό και το λάθος, για το πρέπον και το μη πρέπον. "Το καλό νικάει πάντα" σκέφτομαι ξανά και μου 'ρχονται τουλάχιστον 15 παραδείγματα που αναμφισβήτητα νίκησε το κακό και αυτόματα ξενερώνω. Και πάντα σε αυτό το σημείο σκέφτομαι τον Αλχημιστή του Coehlo και τις συνωμοσίες του σύμπαντος για την πραγματοποίηση των βαθύτερων επιθυμιών μας και σκέφτομαι πόσο πολύ θα ήθελα μια οικιακή βοηθό και αμέσως γελάω και φαντάζομαι μία ουρανοκατέβατη οικιακή βοηθό να προσγειώνεται στο σαλόνι και να τρέχει γύρω γύρω μαζεύοντας όλο χαρά παιχνίδια, ρούχα και παπούτσια. "Ατιμε Coehlo, πάλι δίκιο είχες", μουρμουράω χαμογελώντας. "Στο τέλος όλα θα πάνε καλά. Αν δεν πάνε καλά, δεν είναι το τέλος."
   Πάντα όταν κάνω τέτοιες σκέψεις, διαβάζω στους μαθητές μου το παραμύθι με την κυρά Καλή, την κυρά Κακη και τους 12 μήνες. Και επειδή δεν έχω μαθητές τώρα, τα γράφω εδώ. Η καλοσύνη εμπνέεται, ριζώνει στις καρδιές, στις ψυχές των ανθρώπων, φωλιάζει μέσα σε αγκαλιές και τρυφερές κουβέντες, καλλιεργείται σε ενδόμυχες σκέψεις, συγκλίνει και τελικά εκτοξεύεται στα μήκη και στα πλάτη της σφαίρας επιρροής του καθενός μας πλημμυρίζοντας θετική ενέργεια την ύπαρξη τη δικη μας και τις γυρω μας. Το καλό άλλωστε νικάει πάντα!

Μαρίνα Γιάννου
27/06/2017

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου