Στη γειτονιά που δουλεύω...

Στη γειτονιά που δουλεύω τα παιδιά μαθαίνουν ιστορία εκτός σχολείου. Τα παιδιά βρίσκουν στα ονόματα των οδών την ιστορία της πόλης τους, στο όνομα της γειτονιάς τους την ιστορία των συμπολιτών τους, στα μάτια των παππούδων τους το ίδιο τους το παρελθόν. Μόνο που τα παραπάνω σπανίως έχουν τη συνοχή ενός ιστορικού απολογισμού. Οι γονείς και οι παππούδες δείχνουν στα παιδιά φωτογραφίες, ξετυλίγουν αναμνήσεις, όσο το βιβλίο της ιστορίας μιλάει για μια Καταστροφή, που έδιωξε από τα σπίτια τους περισσότερους από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες. Κυνηγημένοι έφτασαν στην Ελλάδα. Η ανακούφιση και η εγκατάστασή τους ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετώπισε τότε μια χώρα μικρή ανάμεσα σε πολλούς πολέμους, μια χώρα μικρή, επειδή ένιωθε προδομένη σε μέρες δύσκολες, την περίοδο του Μεσοπολέμου. Μια χώρα μικρή, προδομένη και φοβισμένη για το μέλλον της σε πολιτική και κοινωνική αναταραχή. Τότε και τώρα.
Γιώργος Γιώτης (10/2/2018)
Εικόνα: Κάπου, κάποτε στον Βύρωνα.